زخم پای دیابتی از عوارض شایع دیابتی است که یک چهارم از افراد مبتلا به دیابتی در طول دوره ی ابتلا خود به این زخم دچار می گردند. این زخم ها معمولا در نقاط تحت فشار و گوی های پا ایجاد می شوند. زخم پای دیابتی در اکثریت موارد نتیجه ی نوروپاتی حاصل از عدم کنترل قند خون در مدت طولانی است. در حال حاضر با پیشرفت فناوری های پزشکی بسیاری از زخم های دیابتی در سطوح اولیه و حتی در سطوح ثانویه، به روش های مختلف قابل درمان هستند. مهم ترین بخش درمان زخم های دیابتی و به ویژه زخم پا، ایجاد عادت های بهبود دهنده و استفاده از پانسمان است. در این محتوا قصد داریم به این روش های درمانی به ویژه پانسمان ها بپردازیم.
 
روش های درمانی زخم پای دیابتی
در حال حاضر هیچ نوع درمان تضمینی و انتخاب مواد کاملا موثر برای زخم پای دیابتی وجود ندارد. تمامی روش های موجود هر کدام بسته به شرایط زخم و شرایط بدنی فرد مبتلا ممکن است موجب بهبودی گردند. این موارد بسته به نوع بافت زخم و سطح پیشروی زخم انتخاب می شوند. با این تفاسیر روش هایی به شرح زیر برای کمک به بهبود و در مواردی درمان زخم پای دیابتی وجود دارند:

    دارو درمانی و رژیم های آنتی بیوتیکی برای کنترل عفونت
    انواع پانسمان ها
    کلاژن درمانی
    درمان های مرتبط با طب سنتی
    دبریدمان برای زخم
    تراشیدن زخم و جراحی بد شکلی ها برای برداشتن فشار از روی ناحیه ی درگیر
    اوزون تراپی

زخم پای دیابتی
 
روش های درمان خانگی زخم پای دیابتی
با توجه به این که زخم های دیابتی زخم های بسیار حساسی هستند، درمان این زخم ها در اکثر مراحل امری تخصصی است که باید با مراقبت های ویژه صورت گیرد. با این حال روش های خانگی برای درمان این زخم ها نیز وجود دارد که می توانند هم گام با نظر پزشک متخصص صورت پذیرند. روش هایی نظیر شستن زخم با آب و صابون بچه، شستن زخم با عسل طبیعی روش های مناسبی برای کمک به روند بهبودی زخم پای دیابتی هستند. لازم به ذکر است که برای انجام این روش ها بهتر است از نظر پزشک استفاده نمایید تا با توجه به سطح زخم امکان سنجی این روش ها بررسی گردد. همچنین استفاده از ویلچر و عصا برای جلوگیری از ایجاد فشار بر روی زخم بسیار موثر است. همچنین بهره گیری از پوشیدن کفش های مخصوص زخم پای دیابتی که قابلیت گردش هوا داشته باشند نیز به بهبود زخم کمک می کند.
 

زخم پای دیابتی

مراقبت از زخم و پانسمان در منزل
مراقبت از زخم نقش مهمی در مدیریت زخم پای دیابتی دارد. همواره تمیز نگه داشتن زخم و پانسمان آن امری مهم و حیاتی است. زخم پای دیابتی باید به وسیله ی یک پانسمان مناسب پوشیده شود تا از ورود هوا و انواع میکروب ها به درون زخم جلوگیری شود. یک پانسمان ایده آل دارای خصوصیات زیر است:

    باید استریل باشد.
    به دلیل نیاز به تعویض مرتب پانسمان، باید استفاده ی آسان و سریع داشته باشد. همچنین مقرون به صرفه باشد.
    باید محیط مرطوب برای ترمیم زخم را حفظ نماید.
    قابلیت جذب ترشحات اضافی را داشته باشد.
    غیر چسبنده به زخم باشد.
    غیر آلرژیک و غیر سمی باشد.
    اجازه ی ورود اجزای خارجی به زخم و آلوده نمودن زخم پای دیابتی را ندهد.
    از زخم در برابر میکرو ارگانیسم ها محافظت کند.
    کنترل گردش هوا و کنترل بوی زخم داشته باشد.
    محافظ در برابر فشار و آسیب های خارجی باشد.

 
همچنین می توان برای شستشوی زخم پای دیابتی از یک پاک کننده ی ملایم (پاک کننده نرمال سالین یا پاک کننده با pH خنثی) استفاده نمود. این امر تحریک و ناراحتی زخم های دیابتی را به حداقل می رساند. هنگام شستشو با این پاک کننده ها اجازه دهید پانسمان زخم به مدت پنج دقیقه (بر اساس تجربه بالینی) به طور کامل با نرمال سالین خیس بخورد تا از ضربه و کنده شدن لایه ی رویی زخم و خونریزی شدید جلوگیری شود. همچنین پانسمان را دو یا سه بار در روز تعویض نمایید. همچنین آنتی باکتریال های موضعی مانند مترونیدازول، موپیروسین، تورل، پمادهای حاوی نقره از متریال های موثر برای درمان و پانسمان هستند. فوم های پلی اورتان نیز از انواع پانسمان موثر هستند.

https://nilsar.com/i-20068/%D9%BE%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%B2%D8%AE%D9%85-%D9%BE%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D8%A8%D8%AA%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%86%D8%B2%D9%84