ایمپلنت دندان جایگزین ریشه دندان می شود. ایمپلنت ها پایه ای قوی برای پروتزهای دائمی (دائمی) یا متحرکی که با دندان های طبیعی شما مطابقت دارند، فراهم می کنند.

این ایمپلنت از تیتانیوم خالص ساخته شده است که با بدن انسان سازگار است. شکل آن مانند یک میله نازک است که در استخوان فک فرو رفته است. امروزه گفته می شود که ایمپلنت دندان بهترین جایگزین برای دندان های از دست رفته است. ویژگی برجسته آن ماندگاری طولانی آن در صورت نگهداری مناسب پس از ذخیره سازی است.

با وجود پیشرفت های صورت گرفته در مراقبت های دندانی، میلیون ها ایرانی از دندان درد رنج می برند که بیشتر به دلیل پوسیدگی دندان، بیماری پریودنتال یا ضربه است. برای سال‌های متمادی، تنها گزینه‌های درمانی موجود برای افرادی که دندان‌های از دست رفته داشتند، بریج و پروتز بود. اما امروزه ایمپلنت های دندانی در دسترس هستند. و آیا بهتر است بدانید چه نوع ایمپلنت دندانی است؟ و چه کاربردهایی دارند؟



ایمپلنت اندوستئال ایمپلنتی است که در استخوان قرار می گیرد، در حالی که ایمپلنت ساب پریوستئال ایمپلنتی است که روی استخوان فک و زیر بافت لثه قرار می گیرد. امروزه دیگر از ایمپلنت های ساب پریوستال استفاده نمی شود زیرا در مقایسه با ایمپلنت های اندوستئال نتایج ضعیفی دارند و دوام کمتری دارند.

برای کسانی که مناسب نیستند، شکست می خورند

اگر در گذشته شیمی درمانی یا پرتودرمانی داشته اید یا در حال حاضر تحت این درمان ها هستید، باید بدانید که شانس کمتری برای درمان موفقیت آمیز دارید.

برخی موارد پزشکی مانند پوکی استخوان و بیماری های مشابه هنوز تایید نشده اند و تاثیر آن بر عملکرد و ماندگاری آن مشخص نیست.

برای این عمل سلامت لثه های بیمار بسیار مهم است و استخوان فک باید از استحکام و هماهنگی کافی برای حفظ آن برخوردار باشد.

اغلب، اگر متقاضی از تنباکو مانند سیگار استفاده کند، دندانپزشک از درمان خودداری می کند، زیرا استفاده از این مواد از جمله سیگار، شانس موفقیت درمان را کاهش می دهد.

اگر می خواهید همه دندان های خود را با ایمپلنت های دندانی جایگزین کنید، به شش تا هشت ایمپلنت در فک بالا و چهار تا شش ایمپلنت در فک پایین نیاز دارید.

رعایت بهداشت عمومی دهان و دندان تاثیر زیادی در افزایش طول عمر ایمپلنت دارد. ایمپلنت ها طراحی لبخند را تا حد زیادی بهبود می بخشند.

اگر از داروهای حاوی مشتقات بیس فسفونات استفاده می کنید، توصیه می شود از این درمان استفاده نکنید.

مراحل مراقبت از ایمپلنت دندان

قبل از جراحی، پوسیدگی دندان باید بررسی و ترمیم شود.

حداقل یک عمل جراحی برای قرار دادن ایمپلنت در دهان لازم است. در این جراحی که به ایمپلنت دندان نیز معروف است، ایمپلنت در استخوان فک قرار می گیرد.

در عرض چند ماه پس از عمل، میله تیتانیوم با استخوان فک یکپارچه می شود.

پس از مدتی و اطمینان از اینکه ایمپلنت و استخوان دندان به درستی یکپارچه شده اند، درمانگر می تواند از ایمپلنت ها به عنوان پایه استفاده کرده و پروتز دندان را قرار دهد.

قبل از اقدام به کاشت دندان جلویی، با پزشک خود مشورت کنید که آیا این روش جایگزینی دندان برای شما مناسب است یا خیر. ابتدا مطمئن شوید که دندانپزشک کل فرآیند درمان ایمپلنت دندان را انجام می دهد.

قبل از جراحی ایمپلنت دندان

قبل از انجام هر کاری، دندانپزشک درمانگر نحوه آماده شدن برای درمان را به مشتری توضیح می دهد.

ایجاد گزارش دندانپزشکی، قبل از درمان، پرسشنامه ای در مورد بیماری های خاص دریافت می کنید، لطفاً آن را به طور کامل و دقیق پر کنید، اما اگر اطلاعات مهمی در پرسشنامه وجود ندارد، حتماً آن را به دندانپزشک منتقل کنید. . . اگر همه این مراحل درمانی به دقت مطالعه و دنبال شوند، اثربخشی آن برای بسیاری از افراد بدون خطر زیاد بالا خواهد بود.

قبل از جراحی، لثه ها برای اطمینان از سلامت کلی نیاز به بررسی دارند و هرگونه عفونت یا پوسیدگی در لثه و دندان های نزدیک محل ایمپلنت باید به طور کامل درمان شود.

پس از حصول اطمینان از سلامت کامل ناحیه جراحی و بافت های اطراف دهان، تهیه عکس اشعه ایکس مخصوص ایمپلنت در ناحیه (به نام CBCT یا DVT) که توسط مراکز تخصصی رادیولوژی فک و صورت قابل تهیه است، ضروری است. . اسکن معمولا با یک گزارش همراه است و سی دی آماده می شود.

دندانپزشک با کمک آنها طول و ضخامت استخوان و موارد مهم دیگر مانند عبور اعصاب حیاتی، سینوس ها و غیره را بررسی می کند. و بهترین اندازه و محل ایمپلنت دندان را تعیین کنید.

آخرین موضوعی که قبل از جراحی ایمپلنت دندان باید در نظر گرفت این است که برای برخی شرایط پزشکی (فشار خون بالا، سابقه حمله قلبی یا سکته مغزی، سابقه پیوند و ...) گاهی اوقات نیاز به تهیه داروی خاص یا تغییر دوز است. داروی فعلی، بیمار وجود دارد و در مواردی که فرد به دلیل بیماری زمینه ای (مثلاً مشکلات قلبی) تحت نظر پزشک دیگری باشد، لازم است با پزشک مربوطه تماس بگیرد.

روش جراحی ایمپلنت دندان

مدت زمان عمل بستگی به تعداد و پیچیدگی مراحل دارد. بسیاری از ایمپلنت های دندانی را می توان در یک جراحی قرار داد. در این صورت زمان کار بیشتر می شود.

جراحی معمولاً با بی حسی موضعی انجام می شود، در این صورت درد دهان شما به طور کامل از بین می رود و می توانید در حین عمل بیدار بمانید. ممکن است در طول عمل از یک آرام بخش برای کاهش اضطراب و کمک به آرامش استفاده کنید

زمانی که لثه کاملا از بین رفت. دندانپزشک یک برش در روده بزرگ شما ایجاد می کند و یک سوراخ کوچک در فک شما ایجاد می کند که در این سوراخ قرار می گیرد.

در برخی موارد امکان کشیدن دندان آسیب دیده و کاشت ایمپلنت در طی یک جلسه جراحی وجود دارد که به آن روش کاشت مستقیم یک جلسه ای می گویند و همیشه امکان انجام آن وجود ندارد و همانطور که قبلا ذکر شد می تواند. در "شرایط خاص" انجام می شود.

اگر این امکان وجود نداشته باشد، دندانپزشک چند ماه پس از کشیدن دندان (3-6 ماه برای فک بالا و 2-4 ماه برای فک پایین) ایمپلنت را قرار می دهد تا به استخوان فک زمان کافی برای بهبودی بدهد. این بیماری تاخیر در کاشت نامیده می شود.

در موارد نادر، جراحی باید با بیهوشی انجام شود، که در آن عمل باید در مراکز مخصوص با تجهیزات مخصوص برای شما انجام شود، جایی که در حین عمل بیهوشی کامل و خواب خواهید داشت.

در یک روش یک مرحله ای، یک میله و یک اتصال دهنده به طور همزمان بین ماهواره و ایمپلنت قرار داده می شود و پس از اتمام جراحی، اتصال آن به صورت دهانی قابل مشاهده است.

در روش دو مرحله ای ابتدا میله را زیر لثه قرار می دهیم (در دهان دیده نمی شود) و مدتی (حدود 3-2 ماه) صبر می کنیم تا لثه و استخوان به طور کامل بهبود یابد.

با گذشت زمان، در طی یک جراحی دیگر، که جراحی بسیار سبک‌تری خواهد بود، مفاصل به آن متصل می‌شوند.

در هر دو روش، پروتز نهایی دو تا چهار ماه پس از جراحی اولیه تهیه و تحویل داده می شود. در این مدت بسته به شرایط می توان پروتزهای مختلفی اعم از موقت، ثابت یا متحرک ساخت که می تواند مشکلاتی مانند جویدن غذا و زیبایی از دست دادن دندان را در این دوره انتقال کمی افزایش دهد.

مراقبت های بعد از جراحی ایمپلنت دندان

ممکن است پس از کاشت ایمپلنت نیاز به استراحت داشته باشید تا بیهوشی به طور کامل از بین برود. ممکن است برای کاهش ناراحتی ناشی از بیهوشی به مسکن نیاز داشته باشید.

معمولاً بعد از جراحی می توانید به خانه بروید، اما اگر بیهوشی عمومی دارید، به یک همراه برای همراهی شما در خانه نیاز خواهید داشت و در 24 ساعت اول، بهتر است یک دوست یا آشنا از شما مراقبت کند.

خوردن غذای نرم برای چند روز پس از کاشت در حالی که در حال استراحت هستید بسیار مهم است. از خوردن غذاها و نوشیدنی های داغ تا زمانی که به طور کامل از دهان خارج نشده اند خودداری کنید. در غیر این صورت ممکن است حتی بدون اینکه متوجه شوید دچار سوختگی شوید.

مهم است که دهان خود را مانند همیشه با مسواک زدن و نخ دندان تمیز نگه دارید. ممکن است برای تمیز کردن بین دندان ها به یک مسواک مخصوص نیاز داشته باشید.

1. دوره نقاهت چقدر طول می کشد؟

اگر درد شدید دارید، می توانید دوزهای بالایی از مسکن ها مانند استامینوفن یا ایبوپروفن مصرف کنید.

پزشک ممکن است آنتی بیوتیک و شستشوی ضد عفونی کننده را برای کاهش خطر عفونت تجویز کند. با این حال، دلایل علمی زیادی وجود ندارد.

چند ماه پس از عمل بهتر است بیشتر به دندانپزشک مراجعه کنید تا از عدم وجود مشکل خاصی در دوران نقاهت مطمئن شوید.

زمان لازم برای بهبودی بسته به وضعیت دهان و دندان و روش درمان دندانپزشک متفاوت است. در این مرحله بهتر است دستورالعمل های دندانپزشک را به دقت دنبال کنید.

پس از تولد آخرین دندان ها، ایمپلنت ها و پروتزها می توانند همان وظایف دندان های طبیعی شما را انجام دهند و شما می توانید به طور معمول غذا بخورید.

شما باید حداقل دو بار در روز نخ دندان بکشید و دندان های خود را مسواک بزنید تا از سلامت دندان ها و ایمپلنت های خود اطمینان حاصل کنید و به طور منظم به دندانپزشک و بهداشت خود مراجعه کنید.

اگر پروتزهای متصل به آن آسیب دیده باشند، دندانپزشک شما احتمالاً می تواند آنها را ترمیم کند، در غیر این صورت دندان مصنوعی باید تعویض شود.

اگر ایمپلنت شما آسیب دیده باشد، دندانپزشک می تواند آن را ترمیم کند، اگر نتوانست آن را ترمیم کند، می تواند آن را با ایمپلنت دیگری جایگزین کند.

2. خطرات و عوارض ایمپلنت دندان

مانند هر رویه دیگری، قرار دادن و عملیات مربوط به آن خطرات خاص خود را دارد. قبل از انجام جراحی و کار بر روی ایمپلنت، از دندانپزشک خود بخواهید که خطرات کار را توضیح دهد.

پس از عمل، عوارض جانبی جزئی و موقتی ممکن است رخ دهد. این عوارض جانبی می تواند شامل تورم و ناراحتی در ناحیه باشد. اگر نمی توانید درد را تحمل کنید، می توانید از مسکن های با دوز بالا مانند پاراستامول یا ایبوپروفن استفاده کنید.

عوارض جانبی مشکلاتی هستند که در حین یا بعد از جراحی رخ می دهند. محتمل ترین عارضه بعد از هر جراحی خونریزی زیاد و واکنش به بیهوشی است. اعصابی که الهام می‌دهند نیز از رشته‌های عصبی فک پایین حمایت می‌کنند. این رشته های عصبی دندان ها، لثه ها و لب پایینی شما را می پوشانند. اگر این اعصاب آسیب ببینند، ممکن است احساس سوزن سوزن شدن، بی حسی موقت یا گاهی اوقات بی حسی دائمی در این نواحی داشته باشید.

درد تیز نیز احتمالا در این ناحیه احساس می شود. اشعه ایکس و سی تی اسکن می تواند به پزشک کمک کند تا محل رشته های عصبی را در استخوان فک تجسم کند و خطرات احتمالی را کاهش دهد.

اگر ایمپلنت ها به درستی به استخوان فک متصل نشوند، ممکن است شل شوند. این معمولاً آسیبی ندارد، اما مشکل بزرگ این است که ایمپلنت نمی تواند از پروتز پشتیبانی کند. در این صورت باید دوباره عمل را انجام دهید.

پزشک معاینات منظم را برای اطمینان از سالم بودن ایمپلنت توصیه می کند. از دیگر عوارض مهم آن باید به آسیب دیدن رشته های عصبی اشاره کرد.

نادر است، اما در برخی موارد، دندانپزشک می تواند استخوان را سوراخ کند و به عصب آسیب برساند و بیمار را بیهوش کند. در بیشتر موارد، این بی حسی پس از چند ماه از بین می رود. مواردی از بی حسی دائمی وجود داشته است، اما نادر است.

3. مزایای این درمان نسبت به سایر درمان ها

مزایای مهم این درمان عبارتند از:

1. یکی از مزیت های مهم ظاهر بسیار زیبا و طبیعی آن است، ایمپلنت ها شباهت زیادی به دندان های طبیعی دارند و به دلیل اینکه در فک ثابت هستند، ماندگاری زیادی دارند.

2. تاثیر مثبت بر گفتار بیمار یکی از مزایای دیگر آن است، لق شدن دندان ها با حرکت در دهان می تواند کیفیت گفتار افراد را کاهش دهد و به شما این امکان را می دهد که با اطمینان بیشتر و بهتر با افراد ارتباط برقرار کنید، می توانید آنها را افزایش دهید. . اعتماد به نفس خود را بسازید و لبخندی زیباتر برای خود داشته باشید.

3. چون اندام های ثابتی هستند، با پروتزهای متحرک ناراحتی ایجاد نمی کنند و بخشی از دهان شما خواهند بود.

4. پروتزهای متحرک ممکن است باعث ایجاد ناراحتی در هنگام غذا خوردن شوند، اما با این روش درمانی می توانید از غذاهای مورد علاقه خود بدون درد لذت ببرید.

6. نیازی به استفاده از دندان های دیگر و حتی حمایت از آن ها ندارند، چون از دندان های مجاور برای ساپورت استفاده نمی شود، بیشتر دندان های شما سالم می مانند.

7. عمر آنها بسیار طولانی است و سال ها مورد استفاده قرار می گیرند. با مراقبت مناسب، بسیاری از آنها مادام العمر دوام خواهند داشت.

8. تنها مزیت پروتزهای متحرک قابلیت جابجایی آنهاست، اما در فضاهای تنگ، ایمپلنت تحریک نمی کند و نیاز به مانع منفی ندارد.

استفاده از ایمپلنت در درمان مشکلات دندانی

استفاده اولیه از این تکنیک جایگزینی دندان های طبیعی است

حمایت از دندان مصنوعی: در برخی موارد از ایمپلنت های دندانی برای پشتیبانی از روش دیگری نیز استفاده می شود. به دلیل دوام و استحکام به عنوان کمک دندانپزشکی نیز استفاده می شود.

جایگزینی تمام دندان ها: برای بیمارانی که تمام دندان های خود را به دلیل پوسیدگی یا بیماری لثه از دست داده اند، راه هایی برای دستیابی به دندان مصنوعی زیبا و پایدار با تعداد کم وجود دارد. از جمله این روش ها می توان به روش «All-On-4» که سازنده آن Nobel Biocare نام گذاری کرده است اشاره کرد. نام این روش از این ایده گرفته شده است که تنها چهار ایمپلنت برای حفظ تمام دندان های فک بالا یا پایین کافی است.

مینی ایمپلنت در ارتودنسی: همچنین می توان از آنها به عنوان لنگر موقت برای حرکت دندان ها به موقعیت مورد نظر در درمان های ارتودنسی استفاده کرد. این ایمپلنت های کوچک برای کمک به حرکت دندان ها به استخوان فک متصل می شوند و پس از اتمام درمان از فک خارج می شوند.

ادامه مطلب: https://realtimedentist.com/1399/03/متخصص-ایمپلنت-و-کاشت-دندان-اقساطی-در-شی/